Teksty

Urodziło mnie miasteczko o dzikiej nazwie półruskiej. Krasnystaw odbijał zachody jarzębinowym pluskiem. Szli zakurzeni żołnierze, chcieli się napić i umyć, zmienić zawszoną koszulę, a potem choćby umrzeć. Drogą ciągnęły wozy uciekinierów, a niedojone krowy ryczały. Ojciec, jeszcze młody, miał dziką brew, jak drzewo osmalone burzami i gniewał się, a jego gniew jak wojna szedł za nami. Matka moja z twarzą ciemną niby Maryja Częstochowska, siedziała na tobołkach, podróżna jak Polska. I szedł nasz wóz z innymi, i zgrzytał, i skrzypiał, i krzykiem niemowlęcym Niepodległą witał. Był rok 1920.

Pierwszego września 1939 roku Niemcy napadają na Polskę. Zaczęła się druga wojna światowa, a ja miesiąc wcześniej, bo 2 sierpnia 1939 roku, skończyłem siedem lat i cieszyłem się, że pójdę do pierwszej klasy szkoły podstawowej. Niestety, radość przedwczesna, do szkoły nie idę, bo już drugiego lub trzeciego września na błękitnym słonecznym niebie pojawiają się niemieckie samoloty.

Ppłk rez. Janusz Ochalik, pilot doświadczalny, jeden z tych, którzy na stałe wpisali się w historię naszego lotnictwa. Był oblatywaczem pierwszego w Polsce, wyprodukowanego seryjnie w WSK Świdnik śmigłowca - za którego sterami usiadł 23 marca 1956 roku.

Była jesień 1959 roku. Trzy lata wcześniej ukończyłem 11-tą (maturalną) klasę. Była to pierwsza w historii „młodziutkiego” liceum klasa maturalna. Oprócz kilkunastu dziewcząt historyczną pierwszą maturę w świdnickim liceum w czerwcu 1956r. zdawało nas dwóch: Jasiek Harytanowicz, późniejszy oficer marynarki, i ja. Rozpocząłem właśnie kolejny 4-ty rok mego studiowania na UMCS w Lublinie.