Mordyńska-Nowak Zofia

Zofia Mordyńska-Nowak urodziła się 17 czerwca 1917 r. w miejscowości Winnica (miasto wojewódzkie), obecnie na Ukrainie. Od 1954 r. związana była ze Świdnikiem, należy do grona nauczycieli najbardziej zasłużonych dla miasta.

Dzieci: Maria Nowak-Czerwińska, wykształcenie wyższe, mgr pedagog-logopeda Paweł Nowak, wykształcenie wyższe, inż. mgr WAT, dyrektor Departamentu Zaopatrzenia Sił Zbrojnych w MON, Barbara Stychno (rodowe nazwisko Nowak), wykształcenie wyższe, lekarz medycyny - specjalista neurolog.

Zofia Mordyńska-Nowak w 1935 r. rozpoczęła studia na wydziale Filologii Klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim, a ukończyła je we Lwowie na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza. Początek wojny, w 1939 roku, zastał ją w domu rodzinnym niedaleko Lwowa. Po zakończeniu wojny, w maju 1945 roku, została skierowana przez Polski Związek Zachodni do pracy w Białogardzie. Tam organizowała pierwszą polską szkołę podstawową. Organizowała życie kulturalne w mieście.

W 1946 roku Zofia Mordyńska-Nowak rozpoczęła pracę w Szczecinie, w którym mieszkała 9 lat. Pracowała w Wojewódzkiej Poradni Samokształcenia, w Liceum dla Dorosłych, uczyła propedeutyki filozofii, języka łacińskiego, historii sztuki. Współpracowała z Rozgłośnią Polskiego Radia.

W 1954 r. przeniosła się wraz z rodziną do Lublina, ale złe warunki mieszkaniowe zdecydowały o zmianie miejsca i zamieszkaniu w Świdniku, gdzie rozpoczęła pracę w I Liceum Ogólnokształcącym, w którym pracowała do 1962 r. Jej dalsze zawodowe losy związane były z Lublinem - została kierownikiem Sekcji Zajęć Pozalekcyjnych w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym.

W 1973 r. przeszła na emeryturę. Nigdy jednak nie zaprzestała działalności wychowawczej i społecznej. Miała dalej kontakt z młodzieżą. W świdnickim Liceum bardzo szybko zgromadziła wokół siebie grupę młodzieży, z którą utworzyła kółko filologiczne. Organizowała zajęcia w zespołach recytatorskich, kole przyjaciół teatru. Pod jej kierunkiem młodzież wystawiała sztuki teatralne, m.in. „Strachy” i „Żołnierz samochwała” Plauta.
Zofia Mordyńska-Nowak angażowała się również w działalności społecznej.
Była aktywnym członkiem lubelskiej i świdnickiej „Solidarności”, Zarządu Komitetu Pomocy SOS „Solidarność”, w którym pracuje do dziś, pełniąc cotygodniowe dyżury.
Wielu mieszkańców miasta skorzystało z jej pomocy, wsparcia i doświadczenia.
Jej maksymą życiową było zdanie: „Trzeba żyć aktywnie, pracować, ciągle być czynnym, życzliwym i pomagać innym.”

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Mieszkała w Świdniku w mieszkaniu przy ul. Wyspiańskiego 4/27.
Zofia Mordyńska-Nowak zmarła, po długotrwałej chorobie, 8 lipca 2014 roku, przeżywszy 97 lat.
Pochowana została na cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie, po Mszy św. żałobnej odprawionej w kościele pw. NMP Matki Kościoła w Świdniku 11 lipca 2014 roku.