Jesień giełdą obrodziła

Po dość głębokim regresie, jaki można byio zaobserwować na ostatnich przeglądach, najnowsza giełda, zorganizowana w ramami tegorocznych „Prezentacji-75", sypnęła — jak z rękawa — prawdziwym bogactwem nie znanych dotychczas piosenek i wyjątkowo liczną obsadą. Można pozwolić sobie na stwierdzenie, że była to „giełda-gigant", bowiem usłyszeliśmy aż 30 premierowych kompozycji. Sporo było utworów lekkich, łatwych i przyjemnych, wcale niebanalnych, ciekawie zaaranżowanych, a poza tym, - co nie jest bez znaczenia - pozostawiających przynajmniej części licznie przybyłej do studia widowni garść osobistych wrażeń. Zresztą najlepiej oceniała poszczególne propozycje na przeboje obiektywna publiczność.

A oto wyniki VIII giełdy i kilka słów recenzji. Za utwory o najwyższych walorach artystycznych jury uznało kompozycję Witolda Miszczaka do tekstu Danuty Bieniaszkiewicz pt. „Misteria jesienne" w interpretacji Mai Waliniak oraz piosenkę ludową "Płyń kwiateczku dalej" w opracowaniu muzycznym świdnickiego zespołu „Ikersi" — Zbigniewa Zastawnego. Twórcom obu utworów przyznana została nagroda ufundowana przez W. Kultury i Sztuki Wojewódzkiego w Lublinie. W obu wypadkach werdykt sądu konkursowego był sprzecznie słuszny. Szczególnie piosenka w świetnym wykonaniu, w dalszym ciągu udoskonalającej swój warsztat piosenkarski Mai Waliniak była — jeśli można sobie pozwolić na pewną przenośnię — „radością wieczoru". Wyśmienity tekst, zaskakująco piękna muzyka i interesująca aranżacja — to wszystko złożyło się na ten ambitny utwór.

Zbigniew Zastawny otrzymał również nagrodę Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego za ciekawe aranżacje trzech przedstawionych przez „Ikersów" utworów: „Płyń kwiateczku dalej", „Śląsk śpiewa" do wiersza Józefa Czechowicza oraz „Blues dla wszystkich ludzi" (słowa L. Wesołowski — muzyka Z. Zastawny). Nagroda Miejskiego Domu Kultury w Lublinie przypadła w udziale debiutującemu na giełdzie w roli piosenkarza, znakomitemu Piotrowi Sucharze. Sympatyczny aktor Teatru im. J. Osterwy uznany został w plebiscycie publiczności za najlepszego wykonawcę wieczoru, a zaprezentowana przez niego piosenka „Sezonowa miłość" (słowa K. Pawełek — muzyka J. Matwijów) otrzymała największe brawa.

Warto wspomnieć jeszcze o dokonanych zakupach. Estrada Lubelska nabyła dwie piosenki: „Do Ani znów serce się rwie" (tekst T. Klimowski — muzyka Cz. Cupak) w wykonaniu młodego adepta sztuki estradowej Georgeniusza Markiewicza z Lublina oraz „Anioł, diabeł, ja i reszta" (P. Skarżyński — W. Miszczak) w interpretacji Mai Waliniak. Decyzja ta, szczególnie w pierwszym przypadku, wydaje się jednak nieco dziwna. Banalny, a nawet bzdurny tekst i bez specjalnej wartości jego oprawa muzyczna - moim zdaniem - nie zasłużyła na tę formę wyróżnienia. Nabywcą czterech innych piosenek została lubelska rozgłośnia. Na tej liście znalazły się następujące utwory: wspomniana wyżej kompozycja Z. Zastawnego „Śląsk śpiewa", „Nie wiedziałam do tej pory" (słowa Wł. Patuszyński — muzyka J. Koman) w wykonaniu Zofii Borcy z Lublina, „Jeszcze nie wiem, co ci powiem" (Z. Laskowik — J. Muraszko) w interpretacji Marii Antczak z Poznania oraz „Miłość daje znak" (J. Babicz — J. Matwijów). Utwór ten zaśpiewała lublinianka Zofia Wronko-Mitrut. Zakupu dwóch piosenek: „Misteria jesienne" i "Płyń kwia-teczku dalej" postanowiło również dokonać Ministerstwo Kultury i Sztuki. Gwoli uzupełnienia należy podać, że nagrodę Towarzystwa Miłośników Lublina otrzymała jedyna, pozbawiona konkurencji, piosenka o naszym mieście zatytułowana „Miasto mych dobrych słów" (autor tekstu K. Łojan - muzykę napisał A. Ellmann) w wykonaniu przedstawiciela Poznania, Adama Adamskiego.

W VIII Giełdzie Piosenek wzięło udział 12 piosenkarzy z Warszawy, Łodzi, Poznania i Lublina, Jerzy Burda z grupą wokalno-instrumentalną „Etos" z Zamościa, lubelski zespół muzyczny P—G oraz występująca poza konkursem Aleksandra Kifonidu z Grecji. Na zakończenie, w krótkich minirecitalach wystąpili gorąco oklaskiwani: Bogdana Zagórska i Paulos Raptis. Wielka szkoda, ale wśród nowych piosenek było niestety kilka „nowotworów". Do takich zaliczyć trzeba: „Nie macie gwiazd, odczepcie się" (C. Jurzyński — A. Brzozowski) w bardzo słabym wykonaniu Ireny Szemro z Lublina, „To był mecz" (C. Jurzuński i J. Panasewicz — K. Cymermann) we wręcz surowej interpretacji Georgeniusza Markiewicza, dwie nieudane kompozycje K.Czubary i J. Burdy: „Cienie pragnień, miłości cienie" i „Obudź się człowieku", wytwór J. Matta — „Rozmiłowanie", oparty na rymach: „wiem — cień — dzień — sen" oraz zupełny niewypał, nawet dość wulgarny, typowy pseudo-tekst pt. „Nieważna płeć".

W sumie miniona giełda zapisana powinna zostać dużymi zgłoskami. Po pierwsze, że odżyła na nowo, a po drugie, że jej poziom był dość wysoki. Ciekawe kompozycje, niezłe teksty, interesujące aranżacje i w większości poprawne interpretacje powinny być zadatkiem na przyszłość, zachętą dla organizatorów do kontynuowania tego rodzaju imprez oraz optymistycznym akcentem dla coraz szerszej rzeszy sympatyków lubelskich giełd.

HOMAR