Arnal Jolanta
piosenkarka i autorka tekstów

Jolanta Arnal urodziła się 2 września 1954 r. i wychowywała w Świdniku. Po maturze przeprowadziła się do Lublina. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Muzyką interesowała się od najmłodszych lat. Zainteresowanie zaszczepiła w niej mama, pracownica Zakładowego Domu Kultury, gdzie Jolanta, dzięki temu, często przebywała. Brała udział w licznych koncertach i przeglądach amatorskich, np. Piękno Bieszczad w piosence. Marzyła by śpiewać w „Mazowszu”, a jej idolem była Irena Santor.
Jej pierwszym znaczącym sukcesem w karierze był występ z zespołem Ikersi, w 1972 roku, na X Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie wraz z zespołem zdobyła nagrodę w kategorii debiutów za wykonanie utworu Zbigniewa Zastawnego, na motywach ludowych, „U myj mamy rodzonej”. Miała wtedy 17 lat.
Jolanta Arnal występowała z zespołem Quo Vadis z Lubartowa oraz z grupą Krater. Napisała wtedy tekst „Piąty bieg”.
Ciekawie zapowiadającą się karierę sceniczną przerwał poważny wypadek samochodowy. Po wielu miesiącach rehabilitacji wróciła na scenę.
Szczytową popularność osiągała w latach 80. XX wieku. Wylansowała wtedy takie przeboje jak Metamorfoza trwa, Bez pilnych dat czy Nie będę cicho. W 1985 ukazał się jej debiutancki album pt. Jola Arnal. Wokalistka była autorką tekstów do wszystkich piosenek na płycie, muzykę do większości utworów skomponował jej mąż Jan Arnal, muzyk, oboista, ale również Jarosław Kukulski oraz Stefan Sendecki i Zbigniew Małecki.
W 1987 roku wystąpiła w komedii wojennej Janusza Rzeszewskiego Misja specjalna, zaśpiewała partie wokalne Ewy Kokocińskiej (Dorota Kamińska).
Jolanta Arnal założyła dziecięcy zespół TIP-TOP. Zespół powstał niejako na społeczne zamówienie. W Lublinie nie było wówczas miejsca do promowania dziecięcych talentów, nauczyciele szkół i przedszkoli sygnalizowali, że przydałby się dziecięcy zespół muzyczny, który by uświetniał różne święta i okoliczności. W tym zespole, w wieku 10 lat, debiutowała córka Jolanty, Natalia Arnal. Nagrała z mamą utwór Smerfetko, Smerfetko, do muzyki Jana Arnala.  W 2002 roku namówiono ówczesnego trenera reprezentacji w piłce nożnej Jerzego Engela do udziału jego i kadry w teledysku zespołu. Teledysk do piosenki „Trzymamy kciuki” został nakręcony na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002.
Zamiłowanie do muzyki Jolanta przekazała też wnukowi, Brunowi, który występuje również w filmach (m.in. w "Koronie królów" czy "Listach do M 4").

Albumy:
Jola Arnal, Pronit, 1985
Ocal mnie, Sillver-Ton, 1991

Single
Jolanta Arnal i Krater, Bez Pilnych Dat / Czas Goi Rany, Polskie Nagrania „Muza”, 1984
Jola Arnal i Nutka, Smerfetko, Smerfetko / Drogi Gargamelu, Arston, 1988