Strumińska Anna
polska malarka

Anna Strumińska urodziła się 22 października 1941 roku w okupowanym przez Niemców polskim Grodnie (obecnie Białoruś). Ojciec Henryk, matka Halina (zmarła w 1957 r.), rodzeństwo Zygmunt (ur. 1948, Lublin), Maria (ur. 1952, Lublin)
Pierwsze lata życia Anna spędziła z rodzicami w okupowanym Grodnie i Kaszubińcach, gdzie pracował jej ojciec.
PO zakończeniu wojny w odkrytej węglarce pociągu repatriacyjnego z Poznania przyjechali do Lublina, gdzie przez kilka lat zajmowali ciasne mieszkanie w zapuszczonej kamienicy.
W 1952 roku rodzina przeprowadziła się do Świdnika, gdzie dynamicznie rozbudowywało się miasto.
Tutaj ojciec rodziny, Henryk Strumiński szefował Spółdzielni Mieszkaniowej. Po latach jego zaangażowanie zostało docenione, jedna z ulic w Świdniku nosi jego imię.

W dzieciństwie lekarze zdiagnozowali u Anny skoliozę. Źle leczone schorzenie stało się przyczyną trwałego kalectwa.
Po śmierci, druga żona ojca nie zaakceptowała pasierbicy.
W 1961 roku Anna Strumińska wyjechała z rodzinnego domu na studia do Łodzi. W Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych uczyła się pod kierunkiem Stefana Wegnera i Stanisława Fijałkowskiego (przyjaciela i ucznia Władysława Strzemińskiego). Okres studiów Strumińskiej przedłużyły choroby i wielomiesięczne pobyty w szpitalach, jednak upór i potrzeba tworzenia zwyciężyły. W 1968 roku na wydziale ubioru uzyskała, z oceną bardzo dobrą, dyplom z grafiki żurnalowej.
Po studiach wróciła do domu w Świdniku i malowała w zaadaptowanej na pracownię piwnicy.
Od 1974 roku Strumińska mogła tworzyć w nowej, przestronnej pracowni, którą przyznano jej w Lublinie. Szybko stała się ona miejscem pracy artystki, ale też spotkań ówczesnej lubelskiej bohemy.
W tym okresie uczestniczyła w wielu plenerach malarskich i odbywała zagraniczne podróże (m.in.: do Szwecji gdzie wystawiano jej prace i Hiszpanii).
Anna Strumińska była członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz stypendystką polskiego Ministra Kultury i Sztuki.
W 1982 roku, na zaproszenie Senatu miasta Bremy, wyjechała do Niemiec na wernisaż wystawy swoich prac w tamtejszej „La petit galerie”. Entuzjastyczne przyjęcie jej twórczości w Niemczech sprawiło, że artystka postanowiła pozostać za granicą. Wiele razy odwiedzała Polskę, ale nigdy nie wróciła na stałe.
W 1984 roku malarka otrzymała artystyczne stypendium prestiżowego Atelierhaus w Worpswede. Tam nawiązała wiele znajomości, m.in.: z niemieckim pisarzem Michaelem Zellerem.
Intensywne życie artystyczne nie pozostało bez wpływu na zdrowie niepełnosprawnej artystki. Kiedy – osłabiona chorobą – nie mogła już malować, tworzyła rysunki i miniatury tuszem i pastelami, szkicowała nawet na maleńkich skraweczkach papieru.

Wystawy indywidualne
1968 – malarstwo – Łódź, PWSSP
1971 – malarstwo – Lublin, salon Biura Wystaw Artystycznych
1971 – rysunek żurnalowy – Świdnik, Zakładowy Dom Kultury
1972 – malarstwo – Nałęczów, Pałac Małachowskich
1972 – malarstwo – Lublin, salon Biura Wystaw Artystycznych
1973 – malarstwo i rysunek – Chełm
1974 – malarstwo – Zamość, salon Biura Wystaw Artystycznych
1974 – malarstwo i rysunek – Lublin, salon Biura Wystaw Artystycznych
1976 – malarstwo – Lublin, Salon „Plastyka”
1976 – malarstwo i rysunek – Lublin, salon Biura Wystaw Artystycznych
1977 – malarstwo – Lublin, Galeria „Labirynt”
1978 – malarstwo – Lublin, Dom Kultury LSM
1978 – malarstwo – Lublin, Galeria KMPiK
1978 – malarstwo – Malmö (Szwecja), Galerie Andersz
1978 – malarstwo – Karlskoga (Szwecja), Kunstgården Torpskog
1979 – malarstwo – Lublin, Filharmonia Lubelska
1979 – malarstwo – Dęblin
1980 – malarstwo i rysunek – Warszawa, Galeria PAX
1981 – malarstwo i rysunek – Lublin, Galeria PAX
1982 – malarstwo i rysunek – Warszawa, Maria-Teresa Zapiain
1982 – malarstwo, rysunek, pastele – Bremen (Niemcy), La Petite Galerié
1983 – malarstwo i pastele – Varellbusch (Niemcy), Galerie L.K.
1983 – malarstwo – Preetz (Niemcy)
1984 – malarstwo i pastele – Worpshausen (Niemcy), Niels-Stensen Haus
1985 – malarstwo – Münster (Niemcy)
1985 – malarstwo i rysunek – Bremen (Niemcy), La Petite Galerié
1986 – malarstwo – Bremen (Niemcy), Galeria Ars Nova Villa Ichion
1987 – malarstwo – Baden-Baden (Niemcy), Galerie Cosa Nova
1988 – malarstwo i rysunek – Pforzheim (Niemcy), Galerie Wolf
1988 – malarstwo, pastele, kaligrafia – Maulbronn (Niemcy), Galerie am Klostertor
1988 – malarstwo – Karlsruhe (Niemcy), BBB Empore
1988 – malarstwo – Filderstadt (Niemcy)
1989 – malarstwo i pastele – Bühl (Niemcy), Galerie Jutta’s Schneckenkaus
1989 – malarstwo – Stuttgart (Niemcy)
1989 – malarstwo – Fulda (Niemcy)
1989 – malarstwo – Norymberga (Niemcy), Theater im Altstadthof
2010 – Metafizyka koloru – malarstwo – Warszawa "Galeria -1" Centrum Olimpijskie
2021 - "Dźwięki barw", malarstwo i rysunek - Świdnik, Miejsko-Powiatowa Biblioteka Publiczna w Świdniku

Rozwój twórczości Strumińskiej przebiegał od małych, prawie monochromatycznych obrazów, gdzie płaskie powierzchnie doskonale się równoważyły, poprzez duże otwarte kompozycje, w których plama barwna kładziona na bieli została spięta wrażliwą, dynamiczną linią, aż do płócien z iluzoryczną głębią utworzoną przez zachodzące na siebie i przenikające się nawzajem laserunkowe brązy.
Anna Strumińska stworzyła około 200 obrazów olejnych, setki pasteli, akwareli, szkiców kredkami i rysunków piórkiem. Wykonywała też projekty scenografii, rysunki żurnalowe, pod koniec życia zafascynowała ją grafika komputerowa i kaligrafia.

Akt kobiety siedzącej tyłem, olej, Pejzaż Błękitny, 1968, olej, Martwa natura z niebieskim trójkątem, 1970, olej, Postać klęcząca w cieniu, 1970, olej, Postać z czerwoną draperią, olej, Ogród, 1972, olej, Pod lasem, 1972, olej, Wojenna fotografia, 1972, olej, Trzy topole, 1973, olej, Maryla czytająca książkę, olej, Balkon, 1975, olej, Otwórz cicho drzwi przyjacielu, 1975, olej, Żołnierz, 1975, olej, Tata na białym krześle, 1976, olej, Narodziny gwiazdy, 1977, olej, Pejzaż dla Jarka, 1977, olej, Sen, olej, Uciekające światło, 1978, olej, Pejzaż z Czarną Madonną, 1981, olej, Pieta 81, 1981, olej, Drugie rozwinięcie pejzażu, olej, Drzewa ulatujące z wiatrem, 1982, olej, W bezpiecznej przestrzeni, 1982, olej, Jesienny motyw ze zwierzętami, 1984, olej, Pejzaż z winnicą, olej, Pies w żółtych trawach, olej, Lot trzmiela, 1985, Zielony wiatrak, olej, Syrena, 1985, olej, Śpiąca, olej, Złoty krajobraz, akryl, Pokój o zachodzie słońca, Biały ptak, 1987, olej, kolaż Błękitne niebo z dziwnym obłokiem, olej Martwa natura ze złotym promieniem, 1987, olej, Czarne pola, 1985, olej, Żarzące się życie ciszy, 1987, olej, Złoty balonik, 1987, olej, Kolorowy Pejzaż, 1989, olej, Martwa natura z ostrą czerwienią i błękitem, 1989, olej, Mistyczny pejzaż, 1989, Spacer pełnia księżyca, olej, Przeczucie Błękitne niebo, 1989, olej.

Jej prace znajdują się m.in. w galeriach Lublina, Kazimierza Dolnego i Torunia, w Galerii Malarstwa Polskiego XX Wieku Muzeum Lubelskiego, w muzeach w Lublinie, Kazimierzu Dolnym, Toruniu, w zbiorach Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą.

Anna Strumińska zmarła 16 maja 1990 roku w szpitalu Pforzheim w Niemczech. Urna z prochami spoczęła w rodzinnym grobowcu na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie.