Zołotow Paweł

Paweł Zołotow urodził się 13 listopada 1892 r. w Taganrogu nad Donem.
Przygodę z lotnictwem rozpoczął w okresie pierwszej wojny światowej - służył wówczas w lotnictwie rosyjskim. Odznaczony został dwukrotnie Krzyżem Św. Jerzego – rosyjskim odznaczeniem wojskowym za męstwo i odwagę w trakcie bezpośredniej walki z nieprzyjacielem.
Po zakończeniu wojny, w roku 1920, pełnił służbę w polskim lotnictwie.
W latach 1920–1926 był instruktorem lotniczym w Bydgoskiej Szkole Lotników.
Po 1926 roku objął funkcję szefa wyszkolenia pilotażu w aeroklubie wileńskim oraz w Ośrodku Szkolenia Przysposobienia Lotniczego w Łodzi, którego komendantem był wówczas por. pil. Franciszek Żwirko.
Od 1932 r. Zołotow pracował w Aeroklubie Lubelskim, gdzie wyszkolił kadrę pilotów samolotowych.
Po zakończeniu kampanii wrześniowej, w 1939 r. został skierowany na przymusowe roboty do Niemiec, gdzie przebywał do końca wojny.
Powrócił do Polski, do Warszawy, z uwolnionymi jeńcami wojennymi i uchodźcami polskimi. W stolicy został skierowany na przeszkolenie w pilotażu na nowym sprzęcie samolotowym, będącym na wyposażeniu ówczesnego lotnictwa. Po zapoznaniu się z eksploatacją i obsługą samolotu PO-2 i ukończeniu kursu pilotażu w pierwszej, wówczas, Szkole Pilotów i Mechaników w Ligotce Dolnej, skierowany został do Lublina.
Zajmował się organizacją i uruchomieniem lotnictwa cywilnego na Lubelszczyźnie.
W pierwszej połowie lat 1950. Paweł Zołotow postanowił zbudować samolot Farman IV, na którym latał w latach młodości. Zebrał odpowiedni materiał i montował poszczególne części. Pomocy udzieliła mu dyrekcja i pracownicy Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku, w której pracował od 1956 r. Samolot odtworzony został - wg planów i zdjęć modelu z początku XX w. - w WSK Świdnik przez grono pracowników kontroli technicznej pod kierunkiem Pawła Zołotowa.
Była to kopia jednomiejscowego (miejsce pilota odkryte) samolotu pionierskiego Farmana, o konstrukcji drewnianej w układzie dwupłata, napędzanego śmigłem pchającym. Kopia zbudowana przez Pawła Zołotowa została wyposażona w silnik gwiazdowy Salmson 9AD o mocy 40 KM. Nie wykonano na niej ani jednego lotu, próby odtworzonego Farmana przeprowadzono 31 sierpnia 1957 r. na lotnisku w Świdniku.
W 1958 roku samolot Zołotow - Farman IV został przekazany przez P. Zołotowa do zbiorów Muzeum Techniki we Wrocławiu, skąd w 1964 roku został przekazany do zbiorów Muzeum Lotnictwa w Krakowie.
Długoletni i zasłużony pracownik WSK, senior lotnictwa. W połowie lat 60 odszedł na emeryturę. Wolny czas poświęcił na rekonstruowanie zabytkowych maszyn. Jego zbiory między innymi wiatrakowiec Bensen B-8, samolot Blejrot oraz lotnia inż. Czesława Tańskiego trafiły do Muzeum Techniki w Warszawie.
W wojsku doszedł do stopnia porucznika.
Paweł Zołotow miał ulubione powiedzonko: czorta-diabła. O sobie mawiał, że jest obywatelem kuli ziemskiej.
Zmarł w Lublinie 8 listopada 1979 r.