Marciniak Zdzisław

Ur. w Lublinie w 1936 roku, w rodzinie robotniczej. Ojciec Stanisław, matka Stanisława. Miał siostrę Stefanię oraz 2 braci: Czesława i Ryszarda. Żona Irena, syn Marcin. Zdzisław jako nastolatek wygrał 3 olimpiady matematyczne. W 1961 r. przeprowadził się do Świdnika, gdzie od 1954 roku pracował w WSK. Bardzo szybko awansował, był kierownikiem wydziałów 40, 46, głównego montażu śmigłowca, szefem produkcji. Jego ogromną pasją są szachy. Mieszkając w Lublinie grał w klubie Sygnał Lublin przy Domu Kultury „Kolejarz”. Po rozpoczęciu pracy w WSK grał w Stali Świdnik, późniejszej Avii. Największe sukcesy sekcji szachowej Avii miały miejsce w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, wśród nich, drużynowe Mistrzostwo Polski zdobyte w 1982 roku. Przez cały okres kierowania sekcją szachową w Avii Zdzisław kładł duży nacisk na szkolenie i pracę z juniorami. Jego wychowankami byli m.in. Marek Hawełko, Zbigniew Szymczak, Zbigniew Księski – mistrzowie i olimpijczycy. W swojej książce, przekazanej Zdzisławowi Marciniakowi "Obrona sycylijska z ruchem d6 i e6", Zbigniew Księski zamieścił dedykację:
„Nie ma takich słów by wyrazić podziękowanie, że spotkałem Ciebie na swojej życiowej drodze. Byłeś mi ojcem, wychowawcą i mecenasem moich szachowych osiągnięć.”
Zdzisławowi Marciniakowi – Zbigniew Księski.
Zamknięcie sekcji szachowej Avii nastąpiło w 1990 roku. W 1997 ze względu na zasługi Avii Świdnik w szachach, powierzono miastu organizację Światowych Igrzysk Polonijnych. Sędziował w nich Zbigniew. Po Igrzyskach założył klub szachowy „Huzar”, który funkcjonuje do dziś przy Miejskim Ośrodku Kultury w Świdniku. Pomysł na nazwę wywodzi się od nazwy śmigłowca Huzar produkowanego w WSK, jak również od Huzarów, którzy jeździli na koniach. W logo klubu znalazł się skoczek szachowy na tle szachownicy. Pan Zdzisław na emeryturę przeszedł w 1998 roku, do dziś prowadzi jednak zajęcia z dziećmi i młodzieżą, co jak sam mówi daje mu radość i trzyma przy życiu.
Nagrody i wyróżnienia:
Indywidualny, korespondencyjny Mistrza Polski(tytuł uzyskał w latach 1988-90),
3-krotny Mistrz Lublina oraz Lubelszczyzny w szachach,
Wyróżniony za zasługi dla Lubelszczyzny,
Zasłużony dla WSK,
Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.