Piasecki Zbigniew

Zbigniew Piasecki urodził się w miejscowości Równe na Wołyniu, dzisiejsza Ukraina, 13 lutego 1928 roku. Jego ojciec Witalis Piasecki, matka Anatolia z domu Stecka.
Szkołę podstawową ukończył w Zdołbunowie. Pod koniec II wojny światowej, w 1944 roku, rodzina Piaseckich przeniosła się do Chełma. Technikum Mechaniczne Zbigniew ukończył w Chełmie w czerwcu 1951 roku. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości, na podstawie nakazu pracy został zatrudniony 1 sierpnia 1951 roku w WSK w Świdniku na stanowisku inżyniera prób w locie.
Od najmłodszych lat pasjonowało go modelarstwo, lotnictwo i fotografia. Był jednym z kilku inicjatorów dążących do utworzenia aeroklubu przyzakładowego. Dzięki m.in. jego staraniom w październiku 1952 roku zarejestrowano Aeroklub Fabryczny przy WSK w Świdniku, którego został pierwszym kierownikiem. Funkcję tę pełnił do 1954 roku.
Nie zapominał o swoich pozostałych pasjach: modelarstwie i fotografii. Przez długie lata był instruktorem modelarstwa. Wraz ze swoimi podopiecznymi brał udział w wielu wystawach i zawodach modeli latających, zdobywając cenne nagrody i wyróżnienia.
Po zakończaniu czynnej działalności związanej z lotnictwem przyszła kolej na fotografię. Pasja ta okazała się przydatna na nowym stanowisku pracy w dziale reklamy i w gazecie zakładowej „Głos Świdnika”. Praca w „reklamie” dała mu wiele satysfakcji. Po objęciu kierownictwa w tym dziale, zorganizował „izbę pamięci”, w której zgromadzono wiele eksponatów modeli motocykli i śmigłowców. Osoby zwiedzające izbę mogły zapoznać się z historią powstania, rozwoju i sukcesów osiąganych przez WSK w Świdniku.
Fotografie Piaseckiego bylu publikowane praktycznie w każdym numerze gazety oraz we wszystkich folderach reklamowych i informatorach zakładowych i miejskich.
Przez całe życie zawodowe związany był z jednym zakładem pracy, WSK w Świdniku. Po przepracowaniu 40 lat na różnych stanowiskach przeszedł na emeryturę.
Zmarł 13 grudnia 1995 roku w wieku 67 lat. Pochowany został na cmentarzu w Lublinie przy ul. Lipowej.

Na podstawie materiałów przekazanych w 2012 r. przez Andrzeja Sierpińskiego