Stefańczyk Stanisław
matematyk, dyrektor I LO

Stanisław Stefańczyk ukończył studia na Uniwersytecie Marii Curie–Skłodowskiej w Lublinie w 1971 roku (kierunek - matematyka, specjalizacja – metody numeryczne). Pracę magisterską napisał po kierunkiem wybitnego matematyka profesora Wiktora Oktaby. W 1999 r. ukończył studia podyplomowe – informatyka (UMCS).
Po ukończeniu studiów pracował przez rok w WSK Świdnik, a w 1972 roku rozpoczął pracę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława Broniewskiego w Świdniku, ucząc matematyki kilkadziesiąt lat. Szczególnie zajmowała go informatyka. Prowadził pierwsze zajęcia kółka informatycznego, komputery były przywożone z Lublina. Dzięki staraniom S. Stefańczyka powstały cztery pracownie komputerowe. Pierwsza w 1985, w oparciu o komputery Junior (przy wsparciu W. Perkowskiego, pracownika Kuratorium Oświaty w Lublinie, pełniącego wtedy funkcję koordynatora komputerowego). Dyrektor Stefańczyk prowadził kursy z informatyki również dla nauczycieli liceum. W 1999 roku powstała sieć komputerowa, mająca stałe łącze z Internetem. Tę pracownię pomogli stworzyć S. Stefańczyk i J. Małecki.
W 1978 roku Stanisław Stefańczyk powołany został na stanowisko zastępcy dyrektora szkoły, tę funkcję sprawował 24. W 2004 roku objął stanowisko dyrektora, które pełnił do 2023 r., do przejścia na emeryturę. Z pierwszym liceum w mieście związany był ponad pół wieku.
W 2001 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. W 2002 roku uzyskał tytuł Egzaminatora Europejskiego Komputerowego Prawa Jazdy ECDL.
Autor publikacji „Egzaminy wstępne do szkół średnich. Matematyka”, Kraków 1992 oraz „Egzaminy wstępne do szkół średnich. Język polski”, Kraków 1999.
W 2001 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. W 2002 roku uzyskał tytuł Egzaminatora Europejskiego Komputerowego Prawa Jazdy ECDL. Posiadał elitarny tytuł Amicus Civitatis – Przyjaciel Miasta.
Był człowiekiem niezwykle lubianym i szanowanym zarówno przez nauczycieli jak i uczniów, świetnym matematykiem, legendą szkoły.
Uczniowie, nazywając go "Stefanem", uważali go za wybitnego matematyka, bardzo dobrego pedagoga, wychowawcę przyjaznego uczniom i doskonałego organizatora. W przystępny, zrozumiały, czasem zabawny sposób potrafił wytłumaczyć najtrudniejsze zagadnienia matematyczne. „Trzeba uważać, co się mówi, a nie mówić, co się chce” – te słowa Stanisław Stefańczyk powtarzał na lekcjach.
Profesor Stefańczyk doskonale pamiętał swoich wychowanków. Jeden z nich powiedział o Profesorze Stefańczyku: „Ludzie, słuchajcie tego człowieka, a dobrze na tym wyjdziecie”.
Po ciężkiej chorobie, Stanisław Stefańczyk zmarł w szpitalu w Lublinie 12 czerwca 2024 r.

opr. i fot. Piotr R. Jankowski
źródło:
wspomnienia Andrzeja Łepeckiego