Suseł Kazimierz

Urodził się 11 lipca 1931 roku w miejscowości Uher koło Chełma, zmarł 26 września 1997 roku. Pochodził z wielodzietnej rodziny. Żona - Teresa Suseł, z domu Caban. Dzieci: Joanna Zarzeka, magister po Akademii Fizycznej w Warszawie, kierunek rehabilitacja, kierowniczka Oddziału Rehabilitacji w Świdniku, mężatka, matka jednego syna. Syn - Jacek Suseł ukończył Technikum Mechaniczne w Świdniku, jest pracownikiem Zakładu Narzędziowego w Świdniku, żonaty, ojciec trojga dzieci. Kazimierz Suseł ukończył Technikum Mechaniczne w Chełmie. Pracę zawodową rozpoczął w WSK Świdnik, skąd po 40 latach pracy przeszedł na emeryturę. Do końca swego życia był związany ze Świdnikiem.

Członek „Solidarności” od 1980 r. Pierwszy przewodniczący Podziemnej Komisji NSZZ „Solidarność” w stanie wojennym w Świdniku i członek władz Regionalnej Komisji Koordynacyjnej Regionu Środkowo-Wschodniego. W środowisku „Solidarności” uchodził za człowieka, który nie bał się żadnej pracy, który dawał z siebie bardzo dużo. Był to człowiek zawsze gotowy łagodzić konflikty, rozwiązywać problemy. Kazimierz Suseł był inicjatorem i współtwórcą Komitetu Pomocy SOS „Solidarność” oraz jego przewodniczący w latach 1990-1997. Swoim zapałem i przykładem pociągnął wielu, rozumiejących potrzeby drugiego człowieka.

Wyznawał zasadę: „Najpierw trzeba uważnie wysłuchać tego, kto nas o coś prosi i dopiero potem mu pomagać. To wysłuchanie jest nieraz ważniejsze". On umiał to czynić. Mimo ciężkiej choroby, będąc już w szpitalu, interesował się sprawami Komitetu do ostatnich chwil. Radny pierwszej Kadencji Rady Miejskiej w Świdniku. Pośmiertnie otrzymał honorowy tytuł „Zasłużony dla miasta Świdnika".

Opracowała Urszula Radek