Bartkiewicz Zofia
Legenda „Solidarności”

Zofia Danuta Bartkiewicz urodziła się 20 stycznia 1932 roku w Słonimiu na Kresach (dzisiejsza Białoruś).
Jej matka Maria (z domu Jarmołowicz) prowadziła gospodę. Ojciec, Wiktor Rodziewicz, był legionistą, 8 lat spędził na zesłaniu na Syberii. W powojennej Polsce był więziony przez kolejne 2,5 roku, a po latach - już na Lubelszczyźnie - był internowany w konsekwencji wydarzeń tzw. Cudu Lubelskiego.
Zofia Bartkiewicz ze Świdnikiem związana była od 1952 r. Tutaj, w 1970 roku ukończyła LO dla Pracujących.
W latach 1952-54 pracowała jako nauczycielka (geografii), była przewodnikiem organizacji Harcerskiej w szkole podstawowej.
Później jako kierownik świetlicy dziecięcej, pracownik konserwacji, magazynu, kopista, technik zmianowy, technolog w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego Świdnik (pracowała przez ponad 30 lat, w 1982 roku przeszła na wcześniejszą emeryturę).
W latach 1949-1957 w ZMP, 1953-1981 w PZPR.
W latach 1955-1962 radna Powiatowej Rady Narodowej, a w latach 1955-1980 Miejskiej Rady Narodowej.
Uczestniczka strajku w zakładzie, 8-11 lipca 1980 roku, stanęła na czele na buntu, wyszła na schody przed biurowcem przemawiając do pracowników.
Została wiceprzewodniczącą Komitetu Postojowego (strajkowego) w WSK Świdnik, uczestniczyła w negocjacjach z władzami (próbowano ją przekupić), sygnatariusz podpisanego porozumienia z 11 VII.
Po podpisaniu porozumienia, Zofia Bartkiewicz ogłosiła w zakładowym radiowęźle komunikat o zakończeniu strajku.
Od IX 1980 roku w Solidarności. 9 IX została przewodniczącą prezydium Zakładowego Komitetu Założycielskiego, od 18 XII pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Zakładowej ds. interwencji NSZZ Solidarność w WSK Świdnik.
Delegatka na I Walny Zjazd Delegatów Regionu Środkowo-Wschodniego, IV-V 1981.
13 XII 1981 roku, w stanie wojennym, internowana w KW MO w Lublinie, w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie-Grochowie. Ze względu na zły stan zdrowia została wcześniej zwolniona do domu, 24 XII 1981 roku.
Natychmiast podjęła działalność podziemną.
W latach 1982-1988 kolporterka podziemnych wydawnictw (m.in. pisma Grot).
Rozpracowywana przez p. V KM MO/RUSW w Świdniku w ramach KE krypt. Radna (11 III 1983-22 II 1985) oraz w ramach SOR krypt. udział (29 X 1986-22 IX 1989)

Zofia Bartkiewicz była członkiem jawnej Tymczasowej Rady „Solidarności” Regionu Środkowo-Wschodniego (5 X 1986-1989). Po reaktywowaniu „Solidarności” odsunęła się na bok. Z Solidarności odeszła w 1990 roku.
Bacznie jednak obserwowała przemiany i z niepokojem śledziła los zakładu WSK Świdnik, w którym nadal pracowała jej rodzina.
Znana z ciętego języka, prawdomówna, sprawiedliwa, a równocześnie krytyczna i zbuntowana.
Treścią jej życia była ciągła troska o ludzi potrzebujących pomocy i walka o godziwe życie dla wszystkich, nie tylko dla wybranych.
Swoją energią i zapałem przyciągnęła wielu ludzi do pracy w związku.
Zmarła, po chorobie nowotworowej, 11 lutego 2002 r. Została pochowana na cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie.
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1975) oraz pośmiertnie Krzyżem Świdnickiego Lipca.