Kucharzewski Stefan
Solidarność służby zdrowia

Stefan Julian Kucharzewski urodził się 28 stycznia 1952 roku w Lublinie.
Syn Stefana, lubelskiego adwokata (w 27 WDP, zmobilizowany w Równym, wzięty do niewoli 4 IX 39 r. pod Kutnem, zmarł 20 I 1961 r.). Matka Halina (de domo Soborska, farmaceutka, zmarła 13 XII 1986 r.).
Mieszkał w Lublinie, żonaty ze świdniczanką Ewą (de domo Podkowa), siedmioro dzieci - dwaj synowie (Stefan i Piotr) grali w piłkę nożną w drużynie Avii Świdnik.
Stefan Kucharzewski wychowywany był przez matkę i ciotkę (więźniarkę obozu Auschwitz) w wartościach patriotycznych i religijnych.

Represjonowany podczas studiów, w 1979 r. skreślony został z listy studentów AM w Lublinie. Rok później Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej cofnęło tę decyzję i udało mu się ukończyć studia. Absolwent Akademii Medycznej w Lublinie, wydział lekarski (1981).

W latach 1983-1984 pracownik ZOZ, w latach 1984-1990 w Poradni Ogólnej Miejskiej Przychodni Specjalistycznej, a w latach 1985-2000 lekarz w Pogotowiu Ratunkowym w Świdniku.

Od 1977 uczestnik ROPCiO, organizator spotkań w punkcie konsultacyjno-informacyjnym (prowadzonym przez Zdzisława Jamrożka w jego mieszkaniu), sygnatariusz listów i petycji ROPCiO. W lutym 1978 SB wykorzystała nieudane akcje ROPCiO w Lublinie z udziałem S. Kucharzewskiego, by skierować na niego bezpodstawne oskarżenia o dekonspirację inicjatyw i współpracę z SB. W 1978 współpracownik Janusza Rożka (druk ulotek); autor krótkich tekstów informacyjnych do niezależnego pisma „Droga” - zdobył i przekazał Leszkowi Moczulskiemu powielacz spirytusowy do wydrukowania kilku numerów pisma. Kilkakrotnie zatrzymywany na 48 godz. Po rozłamie w ROPCiO związany z grupą L. Moczulskiego.
1 IX 1979 współzałożyciel Konfederacji Polski Niepodległej, członek Rady Politycznej, od IX 1979 organizator spotkań w biurze informacyjnym KPN. Od końca l. 70. do 1983 organizator druku kilku książek, m.in. „Zarysu historii PRL” Natalii Naruszewicz (właśc. L. Moczulskiego) i „Od białego do czerwonego caratu” Jana Kucharzewskiego.
W I 1980 uczestnik akcji przeciwko budowie trasy szybkiego ruchu w okolicach Jasnej Góry.
13 XII 1981 – 26 VIII 1982 pozostawała w ukryciu; uczestnik podziemnej poligrafii, kolporter wydawnictw podziemnych.

W 1984 r. doktor Kucharzewski został zwolniony z pracy po odmowie podpisania zobowiązania do przestrzegania tzw. praworządności ludowej i tajemnicy państwowej. M.in. w Świdniku po Mszach świętych zbierano podpisy za przywróceniem go do pracy. Zebrano ich 1304 oraz wiele listów indywidualnych. W akcję zaangażowani byli świdniczanie: Sławomir Flis, Piotr Jankowski, Ewa Podkowa (późniejsza żona), Zbigniew Wójtowicz, Zygmunt Zwoliński i in. O sprawie informowało Radio Wolna Europa. Po długim postępowaniu i wielu społecznych protestach, w sądzie pracy orzeczono niesłuszność tej decyzji.

24 I 1978 – 15 XI 1982 Stefan Kucharzewski rozpracowywany był przez Wydz. III KW MO w Lublinie w ramach SOR krypt. Medyk.

W X 1988 był inicjatorem Komitetu Założycielskiego Solidarności w ZOZ w Świdniku.
W latach 1990-1996 pracował w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 1 przy ul. Staszica w Lublinie. Jak się okazało, w tym samym szpitalu pracował również lekarz, który -jako tajny współpracownik Służby Bezpieczeństwa - donosił na S. Kucharzewskiego.
Od 2000 r. praca dorywcza, m.in. W 2003 r. jako lekarz w Samodzielnym Publicznym ZOZ w Krasnymstawie, także Indywidualna Praktyka Lekarska w Miejscu Wezwania. Od 2009 pracował jako lekarz w Wojewódzkim Pogotowiu Ratunkowym w Lublinie.

Stefan Kucharzewski był wieloletnim szefem służby zdrowia Lubelskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę i lekarzem związany ze świdnicką grupą.
Oddany pacjentom, praktycznie do końca chętnie i bezinteresownie pomagał zgłaszającym się do nie go chorym i cierpiącym. Wspomagał też finansowo potrzebujących, świadczył pomoc sierotom i innym niezaradnym życiowo.

Autor tekstów piosenek dla świdnickiego zespołu Rewelersi. W tym utworu „Sługa", z którym się szczególnie utożsamiał, napisanego w oparciu o nauczenie x. Jerzego Popiełuszki.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2015) oraz pamiątkowym krzyżem Świdnickiego Lipca (2005) i plakietką Amicus Civitatis – Przyjaciel Miasta.

Po długiej chorobie, Stefan Kucharzewski, przeżywszy 71 lat, zmarł w szpitalu w Lublinie, w Dzień Zaduszny, 2 XI 2023 r.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się 8 listopada 2023 r. w archikatedrze lubelskiej. Uroczystą Mszę św. celebrowało kilku księży, liturgii przewodniczył x. Józef Dziduch, wieloletni przewodnik lubelskiej pielgrzymki. Swój list przysłał premier RP, obecny był sztandar KPN oraz przyjaciele z pątniczego szlaku, którzy wykonali podczas liturgii kilka utworów, w tym piosenkę „Sługa” do słów S. Kucharzewskiego. Następnie złożono prochy zmarłego w grobie rodzinnym na cmentarzu przy ul. Lipowej.